Santa Marta werd in 1525 gesticht door de Spanjaarden en is de oudste stad in Colombia. Voor de Spaanse verovering werd het gebied bewoond door de Tayrona indianen. Het grootste deel van de inheemse bevolking is uitgestorven door ziektes die de Spanjaarden met zich meebrachten. Een klein deel, dat naar de bergen vluchtte, heeft het overleefd. Zij leven tot op heden in Tayrona National Park. Een deel van het park is toegankelijk voor toeristen, waaronder de Lost City.
Hoe kom je er?
Vanuit Nederland (Schiphol) vlieg je in 19 uur naar Santa Marta (met een overstap in Bogota).
Medellin naar Santa Marta
Ik was in Medellin en vanaf daar is het een uurtje vliegen naar Santa Marta. Ik betaalde € 40 voor het ticket (in 2019).
Op het vliegveld nam ik een taxi naar mijn hotel. De rit was niet heel goedkoop, ik betaalde € 10.
Waar verblijf je?
Ik boekte een kamer bij Hostal Paradise en betaalde € 23 per nacht. Niet echt goedkoop maar het was een fijne plek. De kamer en badkamer waren super groot en het was er rustig. En midden in het centrum. De straat met alle restaurantjes zat om de hoek.
Wat is er te doen?
In Santa Marta zelf is eigenlijk niks te doen. Het is wel een goede uitvalsbasis voor bijvoorbeeld een hike naar de Lost City, duiken in Taganga of een trip naar Tayrona park.
Je kunt ook goed eten in Santa Marta. De meeste restaurants zijn ingesteld op toeristen en hebben allemaal hippe gerechten op de menukaart (met bijbehorend prijskaartje).
De centrale markt. Ik kocht hier een mango waar ze zout en zuur overheen gooien. Vies! En de mango zelf was keihard.
Gringo is een positief woord in Colombia. Ik denk eigenlijk dat het alleen in Mexico negatief wordt gebruikt.
Bij de Gringo Cantina hebben ze goed en lekker eten.
Colombia’s Lost City
De Lost City is de Machu Picchu van Colombia. De stad ligt in de Sierra Nevada de Santa Marta en wordt elk jaar door duizenden toeristen bezocht. De enige manier om er te komen is door middel van een vierdaagse hike.
De Lost City is een eeuwenoude stad die waarschijnlijk ergens rond het jaar 800 is ontstaan (zo’n 650 jaar vóór Machu Picchu). De stad bestaat uit 169 terrassen die gebouwd zijn op een berg. Op die ronde terrassen stonden huizen en onder die huizen werden de doden begraven.
Ontdekking & plundering
Het verhaal gaat dat de stad werd verlaten na de verovering door de Spanjaarden. Een boer (van de Kogui stam) zou in de jaren 70 de trappen naar de stad gevonden hebben. Hij vond er goud en nam dat mee terug naar zijn dorp. Toen de andere boeren hem opeens rondjes zagen geven in het café vroegen ze zich af hoe hij aan het geld kwam. Ze besloten hem te volgen en zo kwam het geheim van de Lost City aan het licht.
De stad werd in die jaren flink geplunderd. Op een dag brak er een gevecht uit toen twee mannen hun oog hadden laten vallen op een gigantische gouden uil. Bezeten door hebzucht vermoorde de ene man de ander.
Na dit incident besloot één van de boeren dat het genoeg was. Hij ging naar de autoriteiten en vertelde hun over de verloren stad. Deze werd daarna overgenomen door archeologen.
Hier hebben de archeologen een foutje gemaakt. Ze dachten dat dit een tombe was of een opslagplek maar het was eigenlijk gewoon een pad. Dus dit is verkeerd gerestaureerd.
Van 1976 tot 1982 werden er reconstructies uitgevoerd door archeologen (want een groot deel van de stad was door de plunderingen verwoest). Maar daarna vonden de Koguis (de stam die er woont en de plek gebruikt als spiritueel centrum) het welletjes. Op dit moment vinden er geen archeologische werkzaamheden meer plaats.
Er mogen wel toeristen langskomen (want die zorgen voor inkomsten) maar alleen met een gids.
Veel van het goud dat is gevonden wordt tentoongesteld in het goudmuseum in Bogota. Er ligt nog veel meer begraven in de stad. Waarschijnlijk voor altijd. Schatgraven is niet aan te raden. Tenzij je een kogel wilt ontvangen van het Colombiaanse leger.
Tour boeken naar de Lost City
Ik boekte een tour met de best beoordeelde organisatie op Tripadvisor: Expotur. Ik moet zeggen, het is inderdaad een goede organisatie. Alles was top geregeld. Van de gidsen tot het transport en eten. Ik vond alleen de groep (13 mensen) een beetje te groot.
De trek naar de Lost City is niet goedkoop. Ik betaalde € 320 in 2019.
Zware hike door de tropische jungle
De route naar de Lost City is zwaar. Dat komt deels door het tropische klimaat. Het was warm, benauwd en felle zon werd afgewisseld door regenbuien. Ik zweet normaliter al veel maar nu was het helemaal erg. Na vijf minuten lopen was mijn rug zeiknat. Aan het einde van de hike had ik nog maar één setje droge kleding over. Mijn pyjama.
De route zelf was ook niet makkelijk. Bij de Inca Trail heb je één zware dag waarbij je eerst omhoog klimt en dan naar beneden moet. Bij de Lost City trek klim je alle dagen omhoog en omlaag. En dat 6 of 7 uur lang. Best pittig.
De beloning vond ik ook een beetje tegenvallen. Machu Picchu vond ik echt indrukwekkend. De Lost City heeft die wow factor niet. Nou ja, voor mij niet. Komt misschien ook omdat ze niet alles hebben kunnen restaureren.
De Koguis
De inheemse bevoking, de Koguis, is zogenaamd erg begaan met de aarde en de natuur. Maar dat zie je niet terug aan hun gedrag. De kampen liggen vol met plastic zakken en flessen. En beesten worden niet goed behandeld. Ik zag een vrouw een puppy slaan met een tak en in één van de kampen zaten twee aapjes vastgebonden aan een touw. Als je de wereld zo belangrijk vindt dan doe je dat niet.
Mooie natuur
Is er ook iets dat ik wél leuk vond? Jazeker. Ik vond de natuur echt prachtig. Onderweg kom je allemaal mooie vogels tegen. En soms ook enge beesten zoals giftige spinnen.
Groot en giftig!
Je overnacht in stapelbedden, eet gezamenlijk aan lange tafels en doucht in primitief gebouwde hokjes met koud water. Lekker back to basic dus.
Beste tip: check elke ochtend even je schoenen voordat je ze aandoet. Er zou zomaar een schorpioen in kunnen zitten.
Geen dierenleed hier. De papegaai is vrij om te gaan maar begeeft zich graag onder de mensen.