Saint Lucia is een kustplaatsje in Zuid-Afrika in de provincie KwaZulu-Natal. Je vindt hier mangrovebossen, moerassen, het iSimangaliso Wetland Park en diverse dieren zoals krokodillen, vogels en zelfs zeeschildpadden. Maar Saint Lucia staat vooral bekend om zijn grote populatie nijlpaarden. Ook kun je er wandelen, fietsen, op safari gaan of een boottocht boeken. De place to be als je van natuur en avontuur houdt.
Hoe kom je er?
Vanaf het vliegveld van Johannesburg is het uur uur en tien minuten vliegen naar Saint Lucia. Of bijna 8 uur rijden. Ik maakte een rondreis door Zuid-Afrika en reed van Eswatini (Swaziland) naar Saint Lucia. De rit duurde ongeveer 5 uur.
Waar verblijf je?
Wij verbleven vier nachten bij Lodge Afrique, een prachtige plek. De kamers waren sfeervol en groot, ontbijt was fantastisch en het personeel vriendelijk. Echt een aanrader.
Koop een Wild Card
De meeste (wild)parken in Zuid-Afrika zijn niet gratis. Ben je van plan om veel parken te gaan bezoeken? Dan is het aan te raden om een Wild Card te kopen.
Op de website wordt uitgelegd wat het precies is en welke parken je ermee kunt bezoeken. Er zijn verschillende varianten beschikbaar.
Wat is er te doen?
Er is zat te doen in en rondom Saint Lucia. Hieronder lees je wat ik er gedaan en gezien heb.
Wandelen
Wij hebben een ochtend gespendeerd aan een wandeling bij Honeymoon Bend. Dat viel een beetje tegen. Er was, afgezien van een paar vogels, niet zoveel te zien. Daarna liepen, via een boardwalk, naar het strand. Dat was meer de moeite waard.
Parelhoen
Parelhoenders komen oorspronkelijk uit Afrika maar zijn inmiddels overal ter wereld te vinden. Ze worden gegeten en ook de eieren zijn populair. Maar het zijn ook nuttige dieren in de landbouw omdat ze insectenplagen helpen bestrijden.
In het Engels heet de vogel “guinea fowl,” wat verwijst naar hun oorsprong in Guinee, een regio in Afrika. In het Nederlands is het dus parelhoen. Het verwijst naar de stippen op de veren die op parels lijken.
Halsbandhoningzuiger
De halsbandhoningzuiger komt voornamelijk voor in Zuidelijk Afrika, met name in Zuid-Afrika, Namibië, Botswana, Zimbabwe en Mozambique. Deze vogels zijn gespecialiseerd in het drinken van nectar uit bloemen, vergelijkbaar met kolibries. Ze hebben een lange, gebogen snavel en een gespecialiseerde tong om nectar op te zuigen.
Hadada Ibis
Deze vogel komt op diverse plekken in Afrika voor en kan zich goed aanpassen aan zijn leefomgeving. De Hadada Ibis staat bekend om zijn karakteristieke, luide roep “haa-haa-haa-de-dah,” waar de vogel ook zijn naam aan te danken heeft.
Hippo & Croc tour
In Saint Lucia kun je goed nijlpaarden spotten. Het is aan te raden om een boottour te boeken. Aangeraden wordt (op diverse blogs) om de sunset tour rond 15 uur te boeken. Dit omdat de nijlpaarden actiever worden wanneer de zon ondergaat. Wij boekten de tour met Shoreline boat safari’s. De tour duurt ongeveer 2 uur en is het 100% waard. Ik ben tijdens mijn reis door Afrika niet dichter bij nijlpaarden in de buurt gekomen dan in Saint Lucia.
Leuke feitjes over nijlpaarden
Tijdens de tour leer je van alles over nijlpaarden.
- Na de olifant en witte neushoorn zijn nijlpaarden de grootste landzoogdieren ter wereld. Volwassen mannetjes kunnen tot wel 3500 kilo wegen!
- Nijlpaarden leven op land maar zijn voornamelijk in het water te vinden om af te koelen en ervoor te zorgen dat hun huid niet uitdroogt. ’s Nachts worden ze actief en komen ze het water uit.
- Ze kunnen niet zwemmen maar lopen onder water. Ze kunnen vijf minuten lang onder water blijven en slapen soms zelfs onder water. Ze sluiten hun neusgaten en oren af zodat er geen water in komt.
- Nijlpaarden leven meestal in kuddes van 10 tot 30 dieren.
- Nijlpaarden staan bekend als een van de gevaarlijkste dieren in Afrika. Ze zijn van nature agressief en onvoorspelbaar. Ze kunnen zonder waarschuwing aanvallen als ze zich bedreigd voelen.
- Ondanks hun logge uiterlijk zijn nijlpaarden verrassend snel. Ze kunnen snelheden bereiken van ongeveer 30 kilometer per uur. En ze zijn zeer wendbaar in het water. Dit maakt het moeilijk om aan een agressief nijlpaard te ontsnappen.
- De slachttanden kunnen tot wel 50 centimeter lang worden. En de kaken zijn enorm krachtig. Ze verpletteren zonder problemen een krokodil.
- Baby nijlpaarden worden in het water geboren en blijven de eerste paar weken in de buurt van de moeder. De zwangerschap duurt 8 maanden en per keer krijgt een nijlpaard maar één jong.
Koereiger
Tijdens de boottocht zagen we ook nog een groepje Koereigers. Deze vogels zijn vaak in de buurt van vee te vinden waar ze de teken en parasieten uit de vacht eten. Het is een win-win situatie want de koe wordt verlost van die irritante beestjes en de reigers vinden een makkelijke snack. Dit fenomeen, waarbij dieren van elkaar profiteren, heet symbiose.
Ralreiger
We zagen ook nog deze Ralreiger. Deze komt niet alleen voor in Afrika maar ook in Zuid-Europa en Zuidwest-Azië. De Ralreiger is een trekvogel. In de late zomer en herfst migreren ze naar Afrika om de winter door te brengen. Ze keren in het voorjaar terug naar hun broedgebieden in Europa en Azië.
Het verhaal van Huberta the Hippo
Huberta het nijlpaard leefde in de jaren 30 in Saint Lucia. Ze werd bekend vanwege haar bijzondere reisavonturen. In november 1928 verliet Huberta haar gebruikelijke leefgebied in het Saint Lucia-meer en begon ze aan een opmerkelijke tocht landinwaarts, waarbij ze dorpen, landerijen en zelfs wegen doorkruiste.
Gedurende haar reis werd Huberta al snel een sensatie in Zuid-Afrika, waarbij de lokale bevolking en de media haar avonturen volgden met verbazing en bewondering. Haar ongewone gedrag bracht mensen van alle lagen van de bevolking samen en inspireerde talloze verhalen, liedjes en zelfs een korte film.
Ondanks haar populariteit en de inspanningen van de autoriteiten om haar te beschermen, werd Huberta uiteindelijk op 13 maart 1931 doodgeschoten door jagers in de buurt van het dorp Saint Lucia. Haar dood veroorzaakte nationale rouw in Zuid-Afrika en haar opgezette lichaam werd tentoongesteld in het museum van Port Elizabeth als eerbetoon aan haar buitengewone leven en reis.
Humphrey en Marius Els
Dit verhaal bewijst maar weer eens dat wilde dieren niet geschikt zijn als huisdier. Voormalig politieagent Marius Els vond in 2009 een jong nijlpaard. Hij besloot het te houden en op te voeden op zijn boerderij in Limpopo, Zuid-Afrika. Els behandelde Humprey als een huisdier. Hij knuffelde het nijlpaard en reed er rondjes op.
Dat ging een tijdje goed totdat Humprey er geen zin meer in had en zijn baasje aanviel. Marius overleefde de aanval niet. Voor de aanval had Humprey zich al agressief gedragen naar andere personen. Helaas dacht Els dat het beest hem nooit wat zou doen.
Pas op voor nijlpaarden wanneer je ’s avonds gaat wandelen!
’s Avonds trekken de nijlpaarden het dorpje van Saint Lucia in. Daarom wordt aangeraden om ’s avonds de auto te pakken als je ergens heen moet. Ook als de bestemming maar 5 minuten lopen is. Maar de meningen verschillen. Schijnbaar kun je best ’s avonds lopend naar het dorp, zolang je maar uit de buurt blijft van de nijlpaarden.
Wij hebben ze niet in het dorp gezien. Waarschijnlijk komen ze pas rond 23 uur het water uit en toen lagen wij al lang op bed.
iSimangaliso Wetland Park
Het iSimangaliso Wetland Park staat sinds 1 november 2000 op de UNESCO-werelderfgoed lijst. De naam betekent ‘wonder’ in de lokale Zulu-taal. Een titel die het park zeker verdient. Je vindt er namelijk prachtige natuur met diverse vegetatie en bijzondere dieren zoals de zwarte neushoorn, nijlpaarden, olifanten, luipaarden, lederen schildpadden en meer.
Het park omvat 3320 vierkante meter, bestaat uit verschillende delen en heeft verschillende ingangen.
Wat is er te doen?
Voor natuurliefhebbers en avonturiers biedt het park een scala aan activiteiten, waaronder safari’s, boottochten, snorkelen in kleurrijke koraalriffen, en wandelingen door dichte bossen waar zeldzame vogelsoorten fladderen. Ook vind je er enkele van de meest afgelegen en ongerepte stranden van Zuid-Afrika.
Dit park verken je op eigen risico.
Grote Spookkrab
Op het strand, waar het enorm waaide, zagen we groepjes Spookkrabben. Hun naam danken ze aan hun lichaam dat doorschijnend is en dus op een spook lijkt. De wetenschappelijke naam is Ocypode, wat “snelle voet” betekent, verwijzend naar hun snelle bewegingen.
Spookkrabben zijn te vinden op zandstranden over de hele wereld, voornamelijk in tropische en subtropische gebieden. Ze leven in diepe holen die ze in het zand graven, soms tot wel een meter diep.
Selfdrive versus Game drive
Vanuit Saint Lucia kun je prima zelf door (een deel van) het iSimangaliso Wetland Park rijden. Dieren zijn makkelijk te spotten en je hoeft hier echt geen game drive voor te boeken. Tenzij je geen eigen vervoer hebt.
Wild Card is niet geldig
Helaas is de Wild Card niet geldig in iSimangaliso Wetland Park. Wij betraden het park via de Bhangazi Gate en moesten daar dus kaartjes kopen.
Welke dieren kun je zien in iSimangaliso Wetland park?
We reden van de Bhangazi Gate helemaal naar Cape Vidal en weer terug. Onderweg hebben we nijlpaarden gezien, diverse vogels, impala’s, waterbokken, aapjes, zebramangoesten, krabben en zebra’s.
Terug bij onze accommodatie hoorden we dat er een stel was dat een luipaard had gezien. Dat is hoogst uitzonderlijk want die bevinden zich meestal in het Umkhuze deel van het park (op twee uur rijden van Saint Lucia). Die mensen hebben dus veel geluk gehad.
Grote Koedoe
Grote Koedoes komen voor in verschillende delen van Afrika. De mannetjes hebben grote spiraalvormige hoorns die wel 1,8 meter lang kunnen worden. Vrouwtjes hebben geen hoorns. Aan de zijkant van het lichaam zie je grote witte strepen. Deze helpen bij de camouflage. Hun uitstekende gehoor, reuk en gezichtsvermogen helpen hen om roofdieren op tijd te detecteren.
Nijlpaarden
We hebben ook een paar nijlpaarden gezien. Het lijkt erop alsof het nijlpaard op de foto hieronder een keer in de kont is gebeten.
Rode duiker
De Rode duiker is een kleine antilopensoort die voorkomt in oosten en zuiden van Afrika. Ze leven in dichtbeboste gebieden wat bescherming biedt tegen roofdieren. Rode duikers zijn herbivoren die zich voeden met planten, bladeren, fruit, bloemen, en schors. Ze zijn bijzonder dol op vruchten die van bomen vallen. De Rode duiker leeft alleen of in paren.
Zebramangoeste
De Zebramangoeste noem ik ook wel de trashpanda’s van Zuid-Afrika. Waarom kun je zien op de foto hieronder. Normaliter eten deze diertjes insecten, eieren, sprinkhanen, kevers of zelfs muizen. Maar schijnbaar gaan koekjes of restanten van chocoladerepen er ook wel in.
Groene Meerkat/ Vervet
De Vervet, ook wel Groene Meerkat of Blauwaap genoemd, leeft in diverse delen van Afrika. Ze leven in groepen en zijn intelligent. Zoals je kunt zien lijkt het alsof deze apen een zwart maskertje dragen.
Waterbok
De Waterbok is een grote antilopensoort die voorkomt in gebieden die rijk zijn aan water. Ze vermijden meestal droge en woestijnachtige gebieden. Waterbokken kunnen goed zwemmen (vandaar de naam). Handig wanneer je op de hielen wordt gezeten door een roofdier dat niet kan zwemmen.
Watergriel
Deze vogelsoort komt voornamelijk voor in Afrika. Hoewel ze ook in drogere gebieden te vinden zijn, geven ze de voorkeur aan vochtige gebieden in de buurt van water, zoals rivieroevers, moerassen en natte graslanden.
Watergrielen zijn solitaire vogels en worden vaak alleen of in paren gezien. Overdag rusten ze meestal goed gecamoufleerd op de grond, ’s Nachts worden ze actiever en gaan ze op jacht naar voedsel.
Burchell’s Zebra
In Zuid-Afrika vind je twee soorten zebra’s: de Kaapse bergzebra en de Burchell’s Zebra. De laatste komt het meeste voor. Alle zebra soorten hebben een vacht met zwarte strepen. Deze zijn uniek voor elke zebra en kun je zien als vingerafdrukken bij mensen. Ook kunnen ze dankzij de strepen hun lichaamstemperatuur reguleren.
Hluhluwe iMfolozi National Park
Het Hluhluwe iMfolozi Park is één van de oudste en bekendste wildparken van Zuid-Afrika. Dit park, opgericht in 1895, beslaat een indrukwekkend gebied van meer dan 960 vierkante kilometer. Het staat bekend om zijn ongelooflijke biodiversiteit en inspanningen voor het behoud van bedreigde diersoorten. Het landschap bestaat uit bossen, groeien valleien en uitgestrekte savannes. De ideale leefomgeving voor diverse wilde dieren. Waaronder de Big Five.
Hluhluwe en iMfolozi
Zoals de naam al aangeeft bestaat het park uit twee delen. Hluhluwe is vernoemd naar de Dalbergia Armata plant die veel voorkomt in het gebied. De naam in Zulu is ‘umhluhluwe’.
De naam iMfolozi komt van de Zulu woorden ‘Mfulawosi’ (vezel rivier), ‘Walosi’ (stengels van een vijgenboom) en ‘Umfula’ (rivier).
Neushoorns
Hluhluwe iMfolozi is dé plek om zwarte of witte neushoorns te spotten. In de 19e eeuw werd er zoveel gejaagd op neushoorns dat er op een gegeven moment nog maar 20 witte neushoorns over waren. Er kwam een wet die de jacht op de beesten verbood en de populatie in het iMfolozi Game Reserve begon te groeien. In 1961 waren er zoveel neushoorns dat een deel naar andere parken getransporteerd kon worden. Dit staat ook wel bekend als ‘Operation Rhino’. Tussen 1998 en 2013 zijn 284 zwarte neushoorns en 1159 witte neushoorns naar andere parken overgebracht.
Verschillen zwarte en witte neushoorn
Witte neushoorn
- Heeft een brede, platte mond en een vierkante lip.
- Eet voornamelijk gras.
- De naam komt van het woord ‘wyd’ wat wijd betekent, naar de vorm van de mond. Uiteindelijk is het verbasterd naar ‘wit’.
- Is na de olifant het grootste landzoogdier ter wereld. Kan tot 2300 kilo wegen.
- Leeft voornamelijk in open graslanden, vlaktes en savannes. Daardoor beter te spotten.
- Is sociaal en vormt soms kleine kuddes, vooral vrouwtjes met hun jongen.
- Grotere populatie.
Zwarte neushoorn
- Heeft een puntige bovenlip, driehoekig van vorm.
- Eet vooral bladeren en takken van bomen en struiken.
- De naam komt van het woord ‘swart’ (zwart) naar de kleur van de huid.
- Is kleiner dan de witte neushoorn en weegt 800 tot 1400 kilo.
- Geven de voorkeur aan dichtere vegetatie, zoals struikgewas en bossen. Daardoor moeilijk te spotten.
- Staat bekend om zijn agressieve temperament en territoriaal gedrag.
- Kleinere populatie.
Hoe kom je er?
Als je een game drive boekt dan wordt je bij je accommodatie in Saint Lucia opgehaald. Ook de toegang tickets en lunch worden geregeld. Wij boekten onze tour via Get Your Guide.
Wil je zelf rijden? Vanuit Saint Lucia is het ongeveer een uur rijden naar Hluhluwe iMfolozi Park (Nyalazi Gate). Bij de entree koop je een ticket of laat je, je Wild Card zien, en daarna kun je het park in.
Self drive versus game drive
Als je de tijd hebt en de mogelijkheid dan zou ik je aanraden om beide te doen. Je zou denken dat je tijdens een game drive met een ranger meer ziet, aangezien deze in contact staat met andere rangers in het park. Maar dat was in ons geval niet zo. Wij hebben juist meer gezien tijdens onze self drive.
Het ligt er ook heel erg aan of je een beetje een gemotiveerde ranger hebt. Die van ons was een beetje lui. Onderweg naar het park zagen we een hyena aan de kant van de weg maar de ranger had de luiken niet omhoog gedaan en dus konden we het dier bijna niet zien. Tegen de tijd dat hij ze eindelijk omhoog had gerold was de Hyena natuurlijk al lang verdwenen. Echt een tegenvaller. We hebben vooral rondgereden in het Hluhluwe deel en dat is best wel dichtbebost. Het is dus ook moeilijk om dieren te spotten. Uiteindelijk hebben we tijdens de tour wel neushoorns gezien maar van ver weg.
Hyena
Deze foto heb ik kunnen maken met mijn zoomcamera, via een klein gaatje in het luik van de jeep. In Afrika leven drie soorten hyena’s; de gevlekte, gestreepte en de bruine hyena. De eerste wordt het meest gezien. Dit is ook de grootste van alle soorten. Hyena’s staan vooral bekend om het geluid dat ze produceren. Het klinkt als een valse lach.
Neushoorns mét hoorn
Ondanks het verbod wordt er nog steeds veel gejaagd op neushoorns. In Zuid-Afrika kan het stropen van een neushoorn leiden tot een gevangenisstraf van minimaal 5 jaar tot maximaal levenslang. Maar dat houdt stropers niet tegen. Daarom kiezen veel parken ervoor om de hoorns van hun neushoorns af te zagen. In Hluhluwe iMfolozi National Park doen ze dat niet. Of dat een goede beslissing is, is de vraag. Het is natuurlijk prachtig om de beesten in volle glorie te zien. Wat is nou een neushoorn zonder hoorn? Aan de andere kant wil je ook graag dat ze blijven leven.
De hoorn van een witte neushoorn wordt gemiddeld 60 tot 150 centimeter lang. Die van een zwarte neushoorn tussen de 50 en 140 centimeter.
Nachtdieren
Neushoorns zijn over het algemeen ’s avonds en ’s nachts actief. Overdag is het vaak te warm voor ze en rusten ze. Net als olifanten rollen ze in de modder om af te koelen en hun huid te beschermen tegen de zon. Witte neushoorns kunnen daarnaast ook zwemmen.
Bonte Bosklauwier
Dit kleine zangvogeltje komt voor in diverse delen van Afrika. Er zijn in totaal zo’n 46 verschillende soorten bosklauwgieren. De ene mooier dan de ander. De Bonte Bosklauwgier is met zijn groene vleugels, rode nek, gele borst en zwarte nek een opvallende verschijning. In Thula Thula waren we op safari met een stel vogelspotters. Toen ik deze foto liet zien werden ze helemaal gek. Blijkbaar is het heel lastig om dit vogeltje te spotten.
Kafferbuffels
Kafferbuffels staan bekend om hun agressieve verdediging van hun kudde tegen roofdieren zoals leeuwen en hyena’s. Ze kunnen zeer gevaarlijk zijn voor mensen als ze zich bedreigd voelen. Het is de reden waarom ze deel uitmaken van ‘The Big Five’. Deze term werd oorspronkelijk gebruikt door jagers, die deze vijf dieren (olifant, luipaard, leeuw, neushoorn en kafferbuffel) beschouwden als de moeilijkste en gevaarlijkste dieren om op te jagen.
Grauwe Buulbuul
Dit vogeltje komt voor in verschillende delen van Afrika en staat bekend om zijn uitgebreide repertoire aan roepjes en liedjes. Het is een sociale vogel die in paren of groepjes leeft.
Grote Textor Wever
De Grote Textorwever is een opvallende vogelsoort uit de familie van de wevers. Ze staan bekend om hun indrukwekkende nestbouwvaardigheden. Ze maken grote, bolvormige nesten van gras en riet, gewoonlijk boven water of in moerassen, met een tunnelingang die dient als bescherming tegen roofdieren.
Impala
De Impala is een antilopensoort die veel voorkomt in Afrika. Mannelijke impala’s, bekend als rammen, hebben lange, gebogen hoorns, terwijl vrouwtjes, bekend als ooien, geen hoorns hebben. Op de foto hieronder zie je een paar Ossenpikkers die de Impala verlossen van parasieten.
Een vrouwtjes Nyala, met kenmerkende witte strepen aan de zijkant, steekt de weg over.
Wrattenzwijn
Het wrattenzwijn, ook bekend als het knobbelzwijn, is een wilde varkenssoort die voorkomt in delen van Afrika. De naam dankt hij aan de knobbels op zijn gezicht die doen denken aan wratten. Vijanden van het wrattenzwijn zijn de leeuw, het luipaard, hyena’s, wilde honden en helaas ook de mens.
Gezien tijdens de self drive
Op de dag dat we de self drive deden kwamen we rond 11 uur aan bij het park. Er zijn verschillende ingangen en vanuit Saint Lucia kun je het beste naar de Nyalazi Gate rijden. We moesten rond 15 uur weer weg om op tijd bij onze volgende accommodatie aan te komen in Richardsbaai.
Bij de ticket balie werd ons de Sontuli loop aangeraden om de Big Five te spotten en de Mphafa hide bij Mantiyane. Het park is zo groot dat je nooit alles kunt zien. Daar heb je echt wel een paar dagen voor nodig.
We hebben een hoop witte neushoorns van dichtbij gezien. Eentje stak de weg over en liep weer verder. Ontzettend tof. In Kruger National Park hebben we geen neushoorns gezien en de Big Five dus niet af kunnen strepen. Dat konden we nu mooi wel doen. Helaas hebben we geen luipaarden of leeuwen gezien. En ook geen zwarte neushoorns. Wel olifanten, Blauwe gnoes, gieren en zebra’s.
Blauwe Gnoe
De Blauwe Gnoe is een grote antilopensoort die in grote groepen leeft. Ze staan bekend om hun jaarlijkse migratie van de serengeti in Tanzania naar de Masai Mara in Kenia. Duizenden gnoes steken dan de Mara rivier over op zoek naar nieuw grasland. Het is een groot spektakel en populair bij toeristen. In Zuid-Afrika leven deze beesten dus ook en ook hier migreren ze van grasland naar grasland.
Een groepje gieren zit te zonnebaden. Dit doen ze om hun lichaamstemperatuur te reguleren.
Neushoorns zien van dichtbij
Tijdens onze selfdrive hebben we een aantal witte neushoorns van dichtbij gezien. Onderstaande neushoorn stak heel nonchalant de weg over.
De huid van een neushoorn kan wel 5 centimeter dik worden. Een echt pantser dus. Zoals je kunt zien zitten er op de huid van deze neushoorn veel vliegen, deze worden aangetrokken door vochtige of beschadigde plekken.
Ossenpikkers, familie van de spreeuw, helpen de neushoorn door parasieten van zijn huid te pikken.
Overdag is het vaak te warm om iets te doen. Dan liggen de neushoorns lekker te slapen in de schaduw.
Roodbuikkliftapuit
Deze vogel is familie van de Koekoek en leeft in verschillende delen van Afrika. Deze vogels zijn broedparasieten, wat betekent dat ze hun eieren leggen in de nesten van andere vogelsoorten. Ze hebben geen eigen nestbouwvaardigheden en vertrouwen op gastvogels, zoals wevervogels, voor het uitbroeden en grootbrengen van hun jongen.
Wijntortel
Deze duivensoort is wijdverspreid in Zuid-Afrika en komt voor in diverse gebieden zoals bossen, savannes, graslanden, landbouwgebieden en stedelijke gebieden. Ze zijn vaak te vinden in de buurt van waterbronnen en eten zaden, granen en insecten.
Steppenzebra
In het Hluhluwe-iMfolozi Park in Zuid-Afrika leven Burchell’s zebra’s. Dit is een ondersoort van de steppezebra. Ook deze dieren laten zich graag ontdoen van parasieten door de Ossenpikker.
Weg geblokkeerd door neushoorns
Na ons bezoek aan de Mphafa hide werd het tijd om het park te verlaten. In Zuid-Afrika wil je namelijk niet in het donker rijden. Ten eerste omdat de kans dat je overvallen wordt veel groter is. Maar ook omdat de wegen soms erg slecht zijn en je in het donker de kuilen en bulten niet kunt zien.
We wilden naar de Nyalazi Gate maar de weg werd versperd door een vrouwelijke neushoorn met jong. Tot overmaat van ramp kwam er ook nog een mannetje bij staan. Moeder en kind verdwenen na een tijdje in de bosjes maar het mannetje bleef pontificaal op de weg staan. Tja, dan heb je dus een probleem. Elke keer als we dichterbij kwamen draaide de neushoorn zich om. Doorrijden is onmogelijk want dan heb je de kans dat de neushoorn je aanvalt. En dat wil je echt niet. We kwamen er niet voorbij. Naast ons stond een andere auto met een gezin met drie kinderen. Ook zij wisten niet wat ze moeten doen.
Na 40 minuten wachten begonnen we ons zorgen te maken. We konden echt niet langer in het park blijven en besloten een andere uitgang te zoeken. We keerden om en reden via een andere weg naar de Gengeni Gate. Hier verlieten we het park. Daarna kwamen we op een onverharde weg terecht vol bulten en kuilen. Hier wil je dus echt niet in het donker rijden of vast komen te zitten! Het was een verschrikkelijke weg en we knepen ‘m best wel. Maar gelukkig kwamen we nét voor het donker aan in Richardsbaai.
Tip is dus om het park op tijd te verlaten (bouw een buffer in voor dit soort situaties) en de staat van de wegen van tevoren te checken.