Isalo National Park ligt in het zuidwesten van Madagaskar. Het staat bekend om zijn indrukwekkende landschap met canyons en watervallen. Het park is voornamelijk opgebouwd uit zandsteen en kalksteen. De canyons zijn ontstaan door jarenlange erosie. Je vindt dit landschap nergens anders op Madagaskar. In Isalo National Park kun je goed wandelen en het is één van de plekken waar je de ringstaartmaki kunt spotten.
Hoe kom je er?
Vanuit Antananarivo, hoofdstad van Madagaskar, is het ongeveer 10 tot 12 uur rijden naar Isalo National Park.
Ik was in Madagaskar met een groep en ons startpunt was de Tsaranoro vallei. Vanaf deze plek is het ongeveer 2 uur rijden naar Isalo National Park. Met een 4×4. Als je in een busje rijdt, zoals wij, dan doe je er langer over.
Queen of Isalo
De Queen of Isalo is een beroemde rotsformatie in het Isalo Nationaal Park op Madagaskar. De rots lijkt op het silhouet van een koningin met een kroon, gevormd door erosie van zandsteen. Het gebied is zo belangrijk voor het Malagassiche volk dat een afbeelding van The Queen of Isalo op het 1000 Ariary briefje staat.
Waar verblijf je?
Ik verbleef twee nachten bij Le Motel de I’Isalo. Best een leuke plek. Er was een zwembad, een groot restaurant en we hadden allemaal onze eigen kamer met badkamer. Het eten was vrij basic maar dat is eigenlijk in heel Madagaskar zo.
In mijn badkamer zat een klein kikkertje.
The Grand Canyon
In Isalo National Park kun je verschillende wandelingen doen. Wij hadden maar één dag de tijd en deden de Canyon hike. Je begint boven en wandelt vervolgens helemaal naar beneden, naar het dal. Daar werden we weer opgepikt door onze chauffeur.
Onderweg kwamen we allemaal bijzondere insecten en dieren tegen.
Een mooie wandeling langs de diverse landschappen van Isalo National Park.
Wandelende tak
Je ziet het bijna niet, maar op de foto hieronder zit een wandelende tak verborgen tussen de blaadjes. Het insect is zo goed gecamoufleerd dat het bijna onmogelijk is voor een roofdier om het te spotten.
Voortplanting
De vrouwelijke wandelende tak legt haar eieren in de omgeving waar ze zich voedt. Deze eieren worden vaak op een tak of blad achtergelaten, en ze hebben meestal een harde schil die beschermt tegen uitdroging of roofdieren. De eieren kunnen ook lijken op kleine takjes of zaden, waardoor ze nog beter gecamoufleerd zijn.
In sommige soorten wandelende takken is voortplanting mogelijk zonder de noodzaak van een mannetje. Dit proces heet parthenogenese.
Voedsel
Wandelende takken eten voornamelijk bladeren. Van verschillende bomen en struiken.
Bidtang
Dit insect staat bekend om zijn bijzondere uiterlijk en gedrag. De lange voorpoten zijn gebogen. Hiermee kan de Bidtang snel een prooi pakken. Maar het lijkt ook alsof het insect aan het bidden is, vandaar de naam “Bidtang” of in het Engels “Praying Mantis”.
De Bidtang is een jager en eet andere insecten. Het insect kan zich goed camoufleren en wacht stilletjes en geduldig tot er een prooi langs komt.
De paring is niet geheel zonder risico voor het mannetje. In sommige gevallen wordt deze namelijk na “de daad” opgegeten door het vrouwtje. Ze legt daarna eitjes op een blad. Na enkele weken tot maanden (ligt aan de omgeving) komen deze uit.
Schorpioen
Op Madagaskar vind je schorpioenen die alleen op dit eiland voorkomen. Ze zijn behoorlijk giftig, maar sterfgevallen onder mensen zijn zeldzaam. Schorpioenen zijn voornamelijk ’s nachts actief en jagen dan op insecten.
Sprinkhaan
Het insect op de foto hieronder is een sprinkhaan. Helaas weet ik niet welke soort. Het zou een Sabelsprinkhaan of een Bladsprinkhaan kunnen zijn. Het kan zich in ieder geval heel goed camoufleren als bescherming tegen roofdieren.
Olifantsvoet
De olifantsvoet, is een plant met een dikke, vlezige stam die op een olifantenpoot lijkt. Deze stam slaat water op, waardoor de plant kan overleven in droge omstandigheden. De plant heeft scherpe doorns ter bescherming en produceert geurige bloemen in het droge seizoen.
Uapaca bojeri
Deze boomsoort kom je veel tegen in Isalo. De barst is zo dik dat ze bestand zijn tegen vuur. Dus als alles in de fik vliegt, dan blijven deze bomen staan.
Het Bara volk
De Bara beschouwen het gebied rondom Isalo als een heilige plek. Zij geloven dat de rotsen en bergen in het park bewoond worden door de geesten van hun voorouders. Dat is logisch, want ze begraven hun doden in de rotsen. Er wordt een inkeping gemaakt en daar wordt het lichaam in gelegd. Het graf wordt dichtgemaakt met losse stenen en na drie jaar weer opengemaakt. Dan gaan de botten in een familiegraf.
Masai
Het Barra volk stamt af van de Masai die vanuit Kenia, via het Mozembique kanaal, met hun zebu’s (rund soort) naar Madagaskar kwamen. Omdat er aan de kust weinig te eten was voor de beesten, trokken ze verder naar het binnenland. De Masai zien zichzelf als eigenaar van alle zebu’s. Net als in andere landen, zoals Oeganda, stelen ze regelmatig elkaars zebu’s.
Verreaux sifaka
Onderweg naar de Sakasaka camping, waar we zouden gaan lunchen, kwamen we een paar Verreaux sifaka’s tegen.
De Verreaux sifaka lijkt een beetje op een aap, maar is het niet. Het behoort wel, net als apen, tot de primaten soort. De Verreaux sifaka leeft alleen op Madagaskar en in bepaalde gebieden, zoals Kirindy Forest en Isalo National Park.
Je herkent de Verreaux sifaka aan de witte vacht en donkere ogen. Het dier heeft een lange staart en krachtige achterpoten waarmee ze van boom naar boom springen. Ze staan vooral bekend om hun grappige manier van voortbewegen, wanneer ze op de grond staan. Ze springen zijwaarts vooruit. Het lijkt een beetje op een dans.
Voortplaning
Eén van de sifaka’s droeg een hele kleine baby bij zich. De voortplanting vindt meestal plaats in het droge seizoen, en het vrouwtje baart een enkel jong na een draagtijd van ongeveer 5 maanden. De jonge lemur wordt vaak gedragen door de moeder tot het oud genoeg is om zelf te springen en zich voort te bewegen in de bomen.
Reuzenkameleon
Terwijl iedereen lekker stond te kletsen zag ik opeens een kameleon in een boom zitten. Het duurde vrij lang voordat de rest ‘m zag en op de foto hieronder zie je waarom. Het beest is perfect gecamoufleerd!
De reuzenkameleon kan een lengte bereiken van wel 50 tot 70 centimeter, wat het een van de grootste kameleons ter wereld maakt. De huid kan van kleur veranderen en past zich aan naar de omgeving. De kleur verandert ook wanneer de kameleon in een bepaalde stemming is of wil communiceren.
Reuzenkameleons zijn solitair en worden meestal alleen gezien in bomen. Ze gebruiken hun lange tong om prooien, zoals motten en kevers, te vangen. De tong kan wel twee keer zo lang worden als het lichaam.
Onverwachtte regenbui
De geplande lunch bij de Sakasaka camping viel letterlijk in het water. Vanuit het niets begon het enorm te regenen. Hagelstenen zo groot als een knikker vielen naar beneden. Er was een klein hutje waar we met 25 personen probeerden te schuilen. De temperatuur daalde en niemand had een poncho of sweater meegenomen. Niemand had dit ook verwacht. Volgens de gids was het niet normaal.
Na ongeveer 40 minuten hield het op met regenen en hagelen. Er waren nieuwe rivieren ontstaan en opeens zagen we een waterval die er voorheen nog niet was. Echt bizar. Hopelijk heeft de kleine Verreaux sifaka baby het overleefd.
Zelfde plaats maar 10 minuten later. Opeens was er een rivier.
Op de foto hieronder kun je goed zien hoe het land is ondergelopen.
Piscine Naturelle
Het plan was om na de lunch een wandeling te maken naar de piscine naturelle, een kleine bron waar je kunt zwemmen. Maar dat ging natuurlijk niet meer door.
Musée d’Isalo
Er is een klein museum in Isalo waar schijnbaar botten liggen van een Reuzenlemur, een dier wat nu niet meer bestaat. Helaas kwam de gids hier pas ’s avonds mee en hadden we toen geen tijd meer om erheen te gaan.