De voorouders van mijn vriend komen uit de streek Lucca en daarom wilde we er graag heen. Dit pittoreske dorpje is perfect voor een dag uitstapje.
Autorijden in Lucca is de hel
Op weg naar Lucca. Ik reed (ik heb het al eerder gezegd, niet mijn hobby) en onze TomTom leidde naar het centrum . Daar mag je dus niet rijden. Daar gingen we dan in onze enorme auto door de veel te kleine straatjes. Er was geen uitweg te vinden en ik raakte lichtjes in paniek. Dat werd erger toen ik een oude man probeerde te vragen hoe we in godsnaam hier weg kwamen en hij enorm boos werd.
En dat was het moment dat we erachter kwamen dat vriend lief gewoon kon autorijden met zijn gipsbeen. Omdat we helemaal vastzaten besloot hij het stuur over te nemen. Ik ging vervolgens voor de auto lopen om de mensen een beetje uit de weg te krijgen en te navigeren naar een uitgang. Dat lukte gelukkig. Pfew. We waren het stadscentrum uit en wisten een normale parking te vinden. Wel een beetje jammer dat we dit niet eerder geprobeerd hadden. Had een hoop stress in Cinque Terre gescheeld. En een dikke boete die we een half jaar later thuis gestuurd kregen.
Bezienswaardigheden Lucca
Maar goed. Nadat we een beetje waren bijgekomen van ons zoveelste avontuur gingen we met rolstoel de stad in. We hebben de Duomo di San Martino bezocht, geluncht bij Piazza dellánfiteatro (waar één van mijn favoriete dieren, een wesp, in mijn drinken kroop) en zijn in slaap gevallen op een bankje bij Palazzo Pfanner. Het was een relaxte dag. Het was niet druk in Lucca, we hebben genoten van de rust, het weer en de gezelligheid.
Duomo di San Martino
Palazzo Pfanner
Piazza Dellanfiteatro
Daarna was het tijd om door te reizen naar een wat drukkere stad: Rome!